Günlerdir 10 ilimizde olan deprem hakkında yazıp çiziyoruz. Herkesin morali alt üst oldu ama napalım başka konuşacak bir şeyimiz kalmadı. İnsan sıcak yatağında uyumaktan, yemek yemeden utanır olduk. Vefat sayısı her geçen saat artış gösteriyor. Milyonlarca insan evinden barkından ve canından oldu. Milyonlarca insan canından oldu diyoruz çünkü yakınını kaybedenlerde can kaybetti. Hayat kaybetti...
Bu büyük felaket bizi bizden etti! Arama kurtarma çalışmaları haftasını doldurdu ama halen daha devam ediyor. O kadar büyük bir felaket ki, yüzbinlerce insan seferber oldu ama halen daha bitmiyor. Depremin bıraktığı enkaz çok büyük. Depremin üstünden 168 saat geçti yani 1 hafta ama sağ salim kurtulan insanlar var. Bu kadar süre geçmesine rağmen 3 aylık, 5 aylık, 1 yaşında, 3 yaşında, 5 yaşında çocuklar sağ salim kurtarılıyor. Normalde annesi 2 yada 3 saat emzirmese ortalığı yıkan bebekler, 1 haftaya yakın süre aç susuz enkaz altında kalıyor ve şükürler olsun ki sağ salim çıkıyorlar. Çok şükür, bin şükür... Onları doyuran da yüce Allah, onları doyuran da içeren de yüce yaradan...
O kadar büyük bir enkaz ki vefat eden vatandaşlarımız için toplu mezarlıklar açılıyor. Ve numaralandırma sistemiyle defnediliyor. Mezarlıklarda isim yok sadece numaralar. Çünkü kimlik teşhisi için zaman yok herkes enkaz altından sağ kurtarılacak vatanadaşlara koşuyor. Bir umut koşuyurlar. Yaklaşık 14 milyon insanın ikamet ettiği bu bölge ortalama 6 milyon insana da misafirlik yapsa aşağı yukarı 20 milyon insan ve yüzde onu etkilense 2 milyon insan. Bu rakam gerçekten çok korkunç! Umarız bunlar sadece hesap üstünde kalır ve bizler de yeniliyoruzdur. Tekrardan geçmiş olsun güzel ülkem sağlıcakla kalın...