kime ne demeli kimsenin kandırabileceği yoktu bizi kanacağımız vardı kandık !.. herşey bundan ibaretti. ..
hiç bir şeye boş bakmadı gözlerim o yüzden bakışlarımda bir parça düş bir parça düş/kırıklığı var…
haydi toparlan özüm gidiyoruz…. hiç etmeden baharları renkleri soldurmadan mevsimlere çatmadan kırgınsın dargınsın biliyorum dokunsam yağacaksın ellerime yine gri bulutlar geziyor gözlerinde ah özüm… duyuyorum içinde ölen çocuğun çığlığını her bir düşün intiharı var kirpik uçlarında yapma!.. değmiyor bu dünya baharları soldurduğuna gökkuşağı kovalayalım yalandan da olsa haydi kandıralım kendimizi gecelere yıldız asalım sabahlara güneş denizlere sandal açalım sevda yüklü olmaz deme haydi tut ellerimi kapat gözlerini uyu huzurla düşlerin en güzeline uyanalım olmaz mı özüm ?!