NEVRUZ BİR KÜLTÜRDÜR

Güneş Koç burcuna girdi. Geceyle gündüz eşitlendi. Bu kesin.
Nevruz önce “Türklerin Ergenekon’dan çıkış gününün bayramının
adıdır”. Anadolu ve bilhassa Orta Asya(Türkistan) ülkelerinde bir yıl öncesinden hazırlıklar yapılıp büyük bir coşkuyla kutlanır.
Bunu temsilen demirler dövülür, günahlardan arınmak için yakılan ateşler üzerinden atlanılır. Okullarda bu milli
gün ve geleneğin kaybolmaması için “Nevruz Bayramı Şiir
Günleri ve En Güzel Nevruz Şiiri ve Kompozisyonu Yazma”
gibi çeşitli yarışmalar düzenlenir. Öteden baharın habercisi/
müjdecisidir nevruz. “Sultan Nevruz” olarak anılıp her yıl 21 Mart’ta kutlanır. Ayrıca bazılarına göre bu gün “Yusuf Peygamber kuyudan
çıktı(1)”, “Yunus Peygamber balığın karnında bugün kurtuldu(2)”, “İbrahim Peygamber Nemrudun ateşinden bu gün kurtuldu(3)”, “Şah-ı Merdan İslamın kılıcı Hz Ali bugün doğdu(4”,-
Kawa adlı demircinin zalim hükümdar Dahhak’a
karşı dağlarda çoban ateşi yakarak başlattığı ayaklanma günü(5)” ve nihayet “Dünya Türklüğü’nün Ergenekon’dan çıkış günü()”. Bunlar kesin değil tabii ama bu güne atfedilen güçlü/
milli inanışlar, diğer bir değişle milli kutsallar.
Yetmedi toprakla birlikte insanında yenilenmeye
başladığı gün bugün. Bağ bahçe, kapı
baca, dip köşe elden geçirilir. Bu gün bereket
getirsin diye derelerden alınan sular etrafa saçılır.
Hatta bu günün suyuyla banyo yapanların
yıl boyu hiç hastalanmayacaklarına inanılır.
Bu gün - iyi, hayırlı, şöhretli insanlar kapına gelirse bütün sene iyilikle karşılanacağına/geçeceğini inanılır.
Bu gün insanlar günlerini genellikle kırlarda geçirirler.
Taze yeşil yiyecekler toplanır, pişirilip hısım/
akraba, konu/komşu, eş/dosta ve de sevgililere
ikram edilir. Sen bu gün ne kadar cömert olursan
Yer’in Gök’ün sahibi Yüce Tanrı da sana öyle
cömert davranır, samimi düşüncesi hâkimdir.
Bu gün dilekler tutulur, gül fidesi diplerine dilek
mektupları gömülür veya suya atılır. Kalp temizliği
ile istenilen bu dileklerin gerçekleşeceğine inanılır.
Yukarıda da dediğimiz gibi “Bütün bunlar kesin
değil ama zararsız inanışlardır. Bu nedenle
olacak ki Orta Asya Türklüğü bütün bu inanışları
İlkel, batıl, hurafe sınıfına sokmazlar”.
Hatta ve hatta bu gün tüm insanlığın bayramı
olarak addedilir. Kanaatkâr olup gözyaşı
döken, kin öfke ve nefret zehirli dilini kullanmayan,
güleryüz ve hoşgörü sahibi olarak,
bütün insanların iyiye/ güzele/ doğruya yönelmeleri
basiret/feraset/irfan tavrı sergilemeleri
için çalışanların bayramıdır bu gün.
Netice olarak bu gün dertlerin geride kaldığı,
yeni günün bittiği yarının başladığı gündür.
Yarınınız bu günden daha güzel olsun
dileğinde bulunulduğu gündür bu gün.
Esasen güzel yurdumuzun her tarafında yerine
getirilen “Eşsiz Nevruz Gelenekleri” var.
Bazen “Sultan Nevruz genç güzel albenili
bir kız” bazen “Kuş kılığında uçan bir derviş”
olur. Yazmakla bitmez. Malümialiniz
milletler /toplumlar, gelenek/ görenekleri,
adet ve ananeleri, örf ve töreleriyle yaşarlar.
Kısaca “Türk Dünyasında Nevruz bir kültürdür”.