Bir zamane genci Erzurumlu dedeye sorar: “Dede, peygamber Efendimiz(SAV) çocuklara ‘Hem cennet kokusu ve hem de cennet meyvesi der’ çok severdi; hanımlarıyla yan yana yürür/ dolaşırdı ama siz Anadolu insanları hele de Erzurumlular, çocukları pek sevip okşamıyorsunuz. Yetmedi dışarıda yürürken erkekler önde kadınlar bir iki metre arkadan yürüyor. Hâlbuki Türk tarih ve kültürünü inceliyoruz kadın hep önde hep erkeğinin yanında. Örneğin Cengiz Han eşi için söylediği “Ben sizin Han’ızım, bu da benim Hanım” sözüyle dilimize yerleşen ’hanım’, (Han’ım) kelimesinden gelmesinden bile anlamak mümkündür. Yani kadim Türk kültüründe kadın evin Hanı’dır. Dinimiz İslam ise ‘cennet anaların ayakları altıdadır’ diyecek kadar kadına büyük değer vermiş. Sizlerin bu yaptıklarınızın sebebi nedir?”. Horasan Türk mayalı ‘Erzurumlu Dede’ şu anlamlı cevabı vermiş: “Evladım Türkler tarih boyunca, vatanı düşmanlardan korumak için, hep cephelerde savaşmış şehit olmuş. Bilhassa 1.Cihan Harbinde yedi cephede o kadar çok şehit verdik ki, geride çok yetim çocuk ve genç dul kadınımız kaldı. İşte bu yüzden o yetimlerin yanında ne evladımızı sevebildik ve ne de eşi şehit olmuş genç dul kadınların yanında eşlerimizle yanyana el ele yürüyebildik…”