İl dışından bir zamane genci Erzurumlu dedeye sorar: “Dede peygamber Efendimiz(SAV) çocuklara ‘Hem cennet kokusu ve hem de cennet meyvesi der’ çok severdi; hanımlarıyla yanyana yürür/ dolaşırdı ama siz Anadolu insanları, çocukları pek sevip okşamıyorsunuz. Yetmedi dışarda yürürken erkekler önde kadınlar bir iki metre arkadan yürüyor. Hâlbuki Türk tarih ve kültürünü inceliyoruz kadın hep önde. Örneğin Cengiz Han eşi için söylediği “Ben sizin Han’ızım, bu da benim Hanım” sözüyle dilimize yerleşen ’hanım’, bunu zamanla (Han’ım) kelimesinden türetildiğini bile anlamak mümkündür. Yani kadim Türk kültüründe kadın evin Hanı’dır, direğidir. Dinimiz İslam ise ‘cennet anaların ayakları altıdadır’ diyecek kadar kadına büyük değer vermiş. Bütün bu şanlı özgeçmişlere rağmen sizlerin bu yaptıklarınızın sebebi nedir?”. Horasan Türk mayalı ‘Erzurumlu Dede’ şu anlamlı cevabı vermiş: “Evladım Türkler tarih boyunca ve ‘geçit şehri Erzurum’da yaşayanlar, vatanı düşmanlardan korumak için, yedi cephede savaşmış şehit olmuşlar. Bilhassa 1.Cihan Harbinde yedi düvele karşı yedi cephede o kadar çok şehit verildiler ki, geride bir sürü yetim ve öksüz çocuk ve genç dul kadınımız kaldı. Örneğin Şark Fatihi Kazım Karabekir Paşa`nın daha Cumhuriyet İdaresi kurulmadan açtırdığı (5-6bin kadar) ”Yetim ve Öksüz Yurtları”nı düşünün. İşte bu yüzden yani imrendirerek nefis çekmemek için, o yetim ve öksüzlerin yanında ne evladımızı sevebildik ve ne de eşi şehit olmuş genç dul kadınların yanında eşlerimizle yanyana elele yürüyebildik…” Eveeet `Horasan Erenleri’ nin mayaladığı Anadolu Türk insanının asaleti, mayası, cibilliyeti budur işte… Bundan dolayıdır ki atalar ”Ot kök asalet soy üzerinedir” buyurmuşlardır. Gerisi laf-ü güzaf yani boş laf efendim…