Meslek seçiminin hayatımızda çok fazla yer edindiği inkar edilemez bir gerçek. Genç yaşlarda sahip olacağımız mesleğimizi birçoğumuz muhtemelen ömrünün sonuna kadar sürdürecektir. İşin hem günümüzde büyük bir zaman dilimini kapsaması açısından hem de özverili bir şekilde çalışabilmek açısından bu seçimi yaparken benliğimizi de ele almak oldukça önemli bir yere sahip. Bu yazının birçoğumuz için meslek değişimi fırsatı sunmayacağının farkındayım fakat bu konuda rehberlik etmemiz gereken çocuklar için bakış açımızı belirlemeye ve değiştirmeye yardımcı olabileceğini umuyorum.
Öncelikle fark etmemiz gereken şey mevcut sistemin merkezinde öğrencinin olmadığı, onlara hiçbir zaman kendi amaçlarının sorulmayıp önceden belirlenmiş olan hedeflere belirli bir zaman geçtikten sonra ulaşmalarının beklendiğidir. Bu sistemde öğrenmek önemli değildi, esneklik yoktu, duyguları ve istekleri umursanmadı; başarı yalnızca beklenen hedeflere ulaşmak olarak belirlendi. Bir de bunun üzerine verilen hedefi amaç edinemedikleri için yeterli motivasyon ve disiplini sağlayamayan öğrenciler gerekli çabayı göstermemek ile suçlandılar. Araştırmalara göre gençler arasında antidepresan ilaçlara duyulan ihtiyacın artmasını da bu durumla ilişkilendirebilirsek sağlığımızdan ödün vermenin bile bu hedef için küçük bir kayıp olduğu düşüncesini gözlemleyebiliriz. Mevcut bakış açısında toplumsal başarı araçları elde edilse bile bireysel olarak başarılı olma duygusunu elde etmek pek de mümkün değil. Ve ne yazık ki zaman zaman bu bakış açısını değer verdiğimiz insanlara tamamen iyi niyetle sunduğumuz çözüm önerileri ile bizler de destekliyoruz. O halde gelin bize düşen bu rehberlik görevinde daha titiz davranalım. Yapacağımız sohbetlerde kendi isteklerimizi bir kenara bırakıp kılavuz olduğumuz insanların isteklerine yönelelim; statü, para gibi beklentilerimizi mutluluk ve sağlıkla değiştirelim. Sorduğumuz sorularla kendilerini tanımalarını sağlayacak fırsatlar oluşturmayı deneyelim, yıllardır sunulan hedefleri bireysel amaçlarıyla değiştirip karakter gelişimlerini sağlamalarında çocuklarımıza büyük katkılar sunalım.
Son olarak "Ağaç yaşken eğilir." atasözünün doğruluğunu sizlere hatırlatmak istiyorum. Çocukluk yıllarında onların eğilmelerini beklemek doğru olsa da onlardan farklı bir ağaç olmalarını beklemek de bir o kadar yanlıştır.
Kalın sağlıcakla